Ozoboty w klasie 2a pod hasłem Coraz bliżej święta...

Uczniowie klasy VII pod opieką p. Anny Siewiery przygotowali projekt czytelniczy "Duży czyta małemu". Chętni uczniowie (Zosia W., Oliwia M., Amelia T., Kinga M. i Bartek K.) spośród nowości wydawniczych zakupionych w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa wybrali książki, które następnie czytali w klasach 0-III. Podczas przygotowanych przez siebie lekcji bibliotecznych uczyli również swoich młodszych kolegów i koleżanki jak wykonać narożne zakładki do książek. Uczniowie z klasy siódmej przeprowadzili 5 lekcji bibliotecznych.

Książką nas łączy - gazetka ścienna po hasłem Moja ulubiona książka w klasach 0 - 3.

Pierwszym etapem było stworzenie kilka propozycji książkowych poprzez narysowane przez uczniów w klasie 2a kilku okładek do ich ulubionych książek. 

Następnym etapem było stworzenie gazetki ściennej z narysowanych przez klasę 2a okładek do ulubionych pozycji książkowych i przypisanie numerów potrzebnych do głosowania. Propozycji książkowych było 13 i każdy uczeń od klasy 0 do 3 włącznie mógł oddać głos na 2 książki. 

Głosowanie poszczególnych klas.

Przeliczanie głosów przez uczniów 2a i podanie wyników. 

 

Uczniowie klasy VIII pod opieką p. Anny Siewiery przygotowali projekt czytelniczy "Nowe książki w naszej bibliotece". Spośród wielu nowości zakupionych w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa wybrali wiele pozycji i na ich podstawie stworzyli prezentację multimedialną ukazującą różnorowność zakupionych książek - zarówno tych dla młodzieży, jak i nowości zakupionych z myślą o najmłodszych czytelnikach naszej szkoły.

Uczniowie, którzy przygotowali prezentację to: Dominika G., Martyna M., Mateusz M. oraz Paweł P.

Następnie odwiedzili oni wszystkie klasy i zaprezentowali nowości wydawnicze swoim koleżankom i kolegom. Ich projekt miał na celu pokazanie ciekawych nowości wydawniczych i zachęcenie dzieci do ich wypożyczania.

Jak co roku uczniowie z klas 1-3 uczestniczyli w Mikołajkowych Igrzyskach Sportowych w Zespole Szkół w Brześcach. W 15  edycji udział wzięli : z klasy 1- Julia Olender, Alisja Siabro, Jakub Romaniuk, Gabriel Tobiasz; z klasy 2- Marta Zduńczyk, Antonina Zubik, Filip Dworakowski, Bartek Wojtkowski; z klasy 3 - Martyna Kotyńska, Gabriela Szydłowska, Dawid Michalski, Kajetan Tomaszewski. Grupę sportowców do gminnej imprezy przygotowała p. Beata Zduńczyk. Podziękowania również należą się p. Robertowi Brzezińskiemu. Zdobywając 62 punkty, wywalczyliśmy 2 miejsce wśród wszystkich 9- ciu szkół podstawowych z naszej gminy. Wielkie gratulacje dla młodych sportowców.

Na świetlicy realizujemy swoje plastyczne i taneczne pasje, a podczas zajęć na sali gimnastycznej wykorzystujemy nadmiar rozpierającej nas energii na zabawy ruchowe, integrując się przy tej okazji z grupą i wspierając rozwój integracji sensorycznej.

W ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa klasa IVa zrealizowała projekt pod nazwą "Recenzownik dobrej książki". Celem projektu było stworzenie katalogu recenzji książek, wybranych przez uczniów spośród nowości dostępnych w bibliotece szkolnej, a zakupionych z funduszy pozyskanych w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa. Uczniowie opracowali karty do "Recenzownika" według wzoru opracowanego przez polonistkę, p. Dagmarę Oleksy-Gołąbek. Największym zainteresowaniem cieszyły się wśród uczniów książki z serii "Dziennik cwaniaczka" oraz książka "Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek", ale nie zabrakło również oryginalnych tytułów, takich jak "Baśniobór", "Hobbit" czy "Dziennik Łowcy Przygód. Etiopia - u stóp Góry Ognia".

"Recenzownik" jest dostępny dla wszystkich w bibliotece szkolnej.

 

3 grudnia klasy 4a i 5a pod opieką p. Dagmary Oleksy-Gołąbek, p. Karoliny Klech i p. Elżbiety Boros wzięły udział w warsztatach poświęconych prawom dziecka i Januszowi Korczakowi w warszawskim Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.

Podczas warsztatów wysłuchaliśmy autentycznych wypowiedzi dzieci pochodzenia żydowskiego, stworzonych w oparciu o listy pisane do "Małego Przeglądu", cotygodniowego dodatku do "Naszego Przeglądu", dziennika polskiej przedwojennej mniejszości żydowskiej, wydawanego w Warszawie w latach 1923-1939. Redaktorem "Małego Przeglądu" był Janusz Korczak, stąd listy dzieci były często wołaniem o pomoc w sytuacji łamania ich praw. Konkretne fragmenty listów dzieci dopasowywaliśmy do praw, których naszym zdaniem te listy dotyczyły. Dużo emocji wzbudziło wśród nas zadanie, wymagające opowiedzenia się na "tak" lub "nie" po usłyszeniu twierdzeń dotyczących relacji między dziećmi i dorosłymi, np. "Dorośli są mądrzejsi od dzieci" albo "Dzieci powinny we wszystkim słuchać dorosłych". Najatrakcyjniejszą częścią warsztatów było zwiedzanie jednej z wystaw stałych z kartą pracy i zadaniami do wykonania. Wystawa zachwyciła nas swoją multimedialnością i atrakcyjną formą ekspozycji różnych treści. A w holu muzeum bardzo podobały nam się wielkie teatralne maski różnych zwierząt.

W dniu 6 grudnia 2018r w naszej szkole była zorganizowana w ramach Tygodnia Edukacji Informatycznej GODZINA KODOWANIA. Jest to największa inicjatywa edukacyjna w historii, adresowana do uczniów, nauczycieli i innych osób z całego świata. Cieszy się również dużą popularnością w Polsce.

 

Można w niej uczestniczyć przez cały rok, 24/7, z dowolnego urządzenia i miejsca, w którym jest dostęp do Internetu, na lekcjach i zajęciach w szkole, jak i poza szkołą, indywidualnie lub w grupie. Ta inicjatywa nie jest ograniczona tylko do szkół, może w niej brać udział każdy, w każdym wieku. Do tego nie jest potrzebne żadne przygotowanie informatyczne, czy też w zakresie programowania. Mottem na stronie https://code.org. jest: Każdy uczeń w każdej szkole powinien mieć możliwość nauki informatyki (computer science) Hadi Portavi, inicjator Godziny Kodowania.

 

 

Pierwotnie, celem tej inicjatywy było przybliżenie uczniom informatyki w formie łamigłówek z postaciami z ich gier i zabaw, których rozwiązanie polega na ułożeniu programów z gotowych bloczków. Łamigłówki udostępniane w ramach Godziny Kodowania są bardzo interesującym i wciągającym wprowadzeniem do programowania, a inne aktywności oferowane przez tę inicjatywę mogą służyć do dalszego rozwijania umiejętności programowania, jak i zgłębiania metod informatyki i jej zastosowań. O wielkiej popularności tego środowiska łamigłówek i aktywności w Polsce mogą świadczyć zamieszczone statystyki. Przewijając stronę https://hourofcode.com/pl do dołu, znajdziemy mapę z wydarzeniami Godziny Kodowania na całym świecie i zobaczymy, jak popularna jest ta inicjatywa. Po kliknięciu na tytule nad mapą jest wyświetlana lista krajów z liczbami wydarzeń. Polska plasuje się w pierwszej dziesiątce wśród ponad 170 krajów. Nasza szkoła została zgłoszona i znajduje się na liście wydarzeń.

Podczas tych godzinnych zajęć uczniowie mogli przejść przez kolejne etapy kodowania. Ci, którzy rozwiązali wszystkie łamigłówki uzyskali certyfikat.

Superkoderzy również wzięli udział w godzinie kodowania 6 grudnia.

30 listopada 2018 roku w Szkole Podstawowej im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Czersku odbyło się wyjątkowe świętowanie Dnia Patrona oraz wręczenie Orderu Uśmiechu pani doktor Małgorzacie Wieniawskiej. W uroczystości udział wzięli m.in. Marek Michalak (Rzecznik Praw Dziecka i Kanclerz Kapituły Orderu Uśmiechu), Arkadiusz Strzyżewski, Monika Kasprzyk, nauczyciele oraz wybrani uczniowie. Był tam również Adam Marchocki (syn Edwarda Marchockiego) 
i Agnieszka Piętka.

Na początku na salę wprowadzono dwa sztandary – z Czerska i z Rudzieńka. Następnie odśpiewano hymn państwowy oraz szkolny. Później uczniowie klasy I zaśpiewali piosenkę o naszym orderze, lecz przedtem swoją mowę wygłosiła pani Iwona Wadas, dyrektor szkoły w Czersku.
Ela D., kl. VI

Potem na scenę wyszedł pan Marek Michalak, herold oraz dwoje dzieci, które trzymały tacę z kielichem oraz tacę z Orderem Uśmiechu. Kiedy Rzecznik przypiął pani Wieniawskiej Order, dzieci wraz z panią Moniką Kasprzyk zaczęły mówić, jaka wspaniała jest pani doktor. Chwilę później zaczęły wyciskać cytrynę do kielicha i pani doktor wypiła sok bez większego problemu.
Gosia W., kl. VI

Tym samym została naszym kolejnym patronem i jednocześnie drugim kawalerem tego słonecznego odznaczenia pochodzącym z Urzecza.
Gosia B., kl. VI

Pani doktor podziękowała dzieciom, a one wręczyły jej kwiaty. Następnie było wyprowadzenie sztandarów, które miało zacząć część artystyczną.
Gosia P., kl. VI

Uczniowie szkoły w Czersku tańczyli, śpiewali i odgrywali scenki. 
W międzyczasie Burmistrz Miasta i Gminy Góra Kalwaria i inne ważne osoby wygłosiły podziękowania.
Marta K., kl. VI

Następnie była niespodzianka, czyli taniec Charleston.
Gosia P., kl. VI

Kiedy go odtańczyli, na salę wjechał tort, który wszyscy jedliśmy.
Gosia W., kl. VI

Później uczniowie rozeszli się do różnych klas, gdzie przeprowadzano doświadczenia z użyciem ciekłego azotu, suchego lodu i innych substancji. 
W dwóch salach rozłożono poczęstunek dla dzieci. Przed budynkiem szkoły czekały też kiełbaski i ognisko. Pod koniec dnia odbyła się dyskoteka dla klas starszych o temacie „Lata 20, lata 30”.
Ela D., kl. VI

Cała uroczystość była emitowana na kanale telewizji regionalnej TVP 3 Warszawa.
Gosia B., kl. VI

To był wyczerpujący i pełen emocji dzień. Wszyscy dobrze się bawili.
Marta K., kl. VI

Byłam bardzo dumna z dużego wkładu pracy mojej mamy w to całe przedsięwzięcie.
Gosia B., kl. VI
To wszystko było fascynujące i piękne…
Gosia P., kl. VI
Cieszę się, że mamy już 1027 kawalerów Orderu Uśmiechu.
Ela D., kl. VI

Do końca życia będę o tym pamiętała.
Gosia W., kl. VI

Mikołajki to tradycyjna, polska nazwa święta ku czci Świetego Mikołaja. Tego dnia obdarowujemy się drobnymi prezentami. Uczniowie trzeciej klasy w tym wyjątkowym dniu również otrzymali prezenty, za które serdecznie dziękujemy.

Uczniowie trzeciej klasy wykonali świąteczne upominki dla Hospicjum Cordis w Katowicach, przesłali kartki i życzenia na Boże  Narodzenie. Trzecioklasiści lubią pomagać. 

30 listopada 2018 roku w Dniu Patrona uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w lekcji historycznej "Skarby ziemi czeskiej

 

   Gminny Konkurs Plastyczny “Na skrzydłach anioła. Trzecia edycja”

 

pod hasłem:

 

             “Jesteś moim aniołem…”

 

Temat: zadaniem uczniów jest wykonanie pracy plastycznej - własnego wyobrażenia na temat wizerunku Anioła, którym jest dla nich człowiek – ktoś im bliski, bądź osoba/ autorytet – Kawaler Orderu Uśmiechu

MOTTO:

„Mam tylko jedno skrzydło 
To prawie tak jak anioł 
A Ty masz skrzydło drugie 
Rośnie u Twoich ramion” (Maanam, Anioł)

 

1.Organizator: Szkoła Podstawowa im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Czersku

2.Termin nadsyłania prac: 9 stycznia 2019 r.(środa) Prace należy składać do sekretariatu ZOPO w Górze Kalwarii lub do sekretariatu SP w Czersku.

3.Wyniki: 11 stycznia 2019 r.

4.Wręczenie nagród: 12 stycznia 2019 r. (sobota) Podczas Dnia Seniora w SP Czersk.

5. Cele: pobudzenie wyobraźni plastycznej, wspieranie postawy empatii wobec osób, którym coś zawdzięczamy (są naszymi aniołami).

6. Uczestnicy: uczestnikami mogą być uczniowie szkół podstawowych, gimnazjum i pracowni plastycznych z terenu gminy Góra Kalwaria. Przyjmujemy tylko prace dostarczone za pośrednictwem placówki oświatowej, wyłonione przez nauczycieli tejże placówki bądź instruktora pracowni plastycznej.

7. Kategorie:

KATEGORIA A: klasy 0 - III (max. 5 prac z każdej placówki w każdej z dwóch form) Dopisek na dole pracy „Moim aniołem na ziemi jest…………………., dlatego że…………………….”

1.FORMA PŁASKA: praca plastyczna wykonana w formacie A3, w dowolnej ulubionej przez dziecko technice (malarstwo, rysunek, wyklejanka, wydzieranka itd. - bez materiałów sypkich, nietrwałych i gotowych elementów);

2.FORMA PRZESTRZENNA: anioł stojący wykonany z materiałów recyklingowych, którego podstawą jest szklana butelka;

KATEGORIA B: klasy IV - VI (max. 5 prac z każdej placówki w każdej z dwóch form)

1.FORMA PŁASKA: praca plastyczna w formacie A 3  w technice barwnej;

2.FORMA PRZESTRZENNA WISZĄCA: wizerunek anioła możliwy do zawieszenia na ścianie, wykonany przy wykorzystaniu mas plastycznych tj. masa solna, glina termoutwardzalna, paper mache. WYMIARY: min. 15 cm, maks. 30 cm;

KATEGORIA C: klasy VII/VIII lub Gimnazjum (max.5 prac z każdej placówki w każdej z dwóch form)

1.FORMA PŁASKA: praca plastyczna w formacie A 3 (farby akwarelowe lub markery)

2.FORMA PRZESTRZENNA STOJĄCA: figura anioła wykonana  w dowolnej technice trwałej (glina/ masy plastyczne) możliwa do postawienia. WYMIARY: min. 20 cm, maks. 35 cm.

8. Adres organizatora: Szkoła Podstawowa im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Czersku, ul. Warszawska 17; 05 -530 Góra Kalwaria, tel. 22 727 32 18, e - mail: sekretariat@spczersk.eu , nauczyciel odpowiedzialny: Iwona Wadas.

Uwagi do konkursu:

• prosimy nie rolować i nie oprawiać prac;
• prosimy, aby prace były zabezpieczone i odpowiednio opisane (metryczka);
• prace oceniać będzie niezależne jury, w którego skład nie będą wchodzić przedstawiciele organizatora; preferowane będą prace, w których autor zaakcentuje swój  styl, rozumiany w dwojaki sposób: jako sposób ubierania się (hobby, osobowość, ulubione aktywności itd.),  bądź jako preferowany styl tworzenia (technika artystyczna itd.), wykonane samodzielnie, zgodne z tematem, oryginalne i estetyczne.
• prace przechodzą na własność organizatora i nie będą zwracane. Będzie je można obejrzeć na  pokonkursowej wystawie plastycznej podczas Dnia Seniora - 12 stycznia 2019 roku w SP w Czersku. Organizator zastrzega sobie prawo wykorzystania zdjęć nagrodzonych prac. Przystąpienie do konkursu jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na wykorzystanie, przetwarzanie i przechowywanie danych uczestników  dla potrzeb konkursu (informacja na stronie placówki i w lokalnej prasie).
• Jury zastrzega sobie możliwość zdyskwalifikowania pracy, w przypadku podejrzenia, że została wykonana niesamodzielnie (np. pomysł został skopiowany z internetu). Prace powinny przedstawiać osoby podczas ich anielskiej pracy na ziemi, z podkreśleniem ich anielskości (skrzydła, aureola).

 

 

                      Zapraszamy! Zapewniamy atrakcyjne nagrody!

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

 

 

 

 

 

 

Metryczka do pracy (przymocowana w sposób trwały)

Proszę wpisać dane drukowanymi literami:

 

Imię i nazwisko autora, klasa…………………………………………………………………………………………

 

Placówka   …………………………………………………………………………………………………………………………….

 

Nauczyciel plastyki/instruktor…………………………………………………………………………………………

 

Kategoria A  Forma 1  2   Kategoria B  Forma   1  2       Kategoria C     Forma  1  2

(zakreśla nauczyciel)

 

Moim aniołem na ziemi jest……………………………………., dlatego że………………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych mojego dziecka dla potrzeb konkursu “Na skrzydłach anioła. Edycja II - Anioł Stróż w moim stylu”

…………………………………………podpis rodziców/opiekunów………………………………………………….

 

 

 

LAUDACJA NA CZEŚĆ PANI Dr MAŁGORZATY WIENIAWSKIEJ

To uroczystość wyjątkowa. Jak wyjątkowy jest Order, który zostanie dziś nadany. Ich autorami są dzieci. Pozwólcie więc, że kolejność powitania rozpocznę od dzieci właśnie.

 

Zacni uczniowie Szkoły Podstawowej im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Czersku i wszystkie obecne tu dzieci z sąsiednich szkół i przedszkoli

Szanowna Kapituło Orderu Uśmiechu,

Panie Kanclerzu, Pani Sekretarz,

Kawalerowie Orderu Uśmiechu

Rodzino i Przyjaciele Pani Małgorzaty Wieniawskiej

Szanowni Goście, Przedstawiciele Władz Samorządowych, Panie Burmistrzu, Reprezentanci jednostek Podległych samorządowi

 

 

Z radością i wzruszeniem oznajmiam, że zgodnie z życzeniem dzieci, wyrażonym w ponad 150 listach przesłanych do Kapituły Orderu Uśmiechu, spotykamy się dziś, by potwierdzić Orderem to, co jest w zasadzie powszechnie wiadome, że Pani Doktor Małgorzata Wieniawska, nasza Pani Doktor, jest Kawalerem Uśmiechu.

Czy tylko dlatego, że potrafi uśmiechać się spojrzeniem, ustami na tysiąc, a może nawet dziesiątki tysięcy sposobów w zależności od sytuacji, okoliczności i samego adresata uśmiechu? Nie, nie tylko dlatego.

Tylko jak opowiedzieć o niej na jej sposób? By w tej opowieści pozostała sobą. Taką, jaka jest i jaką ją kochamy. Jak ująć słowami niezwykłą i niezwyczajną zwyczajność i świąteczną codzienności, to, co delikatne, a przecież realne i trwałe. Zostawiające ślad w sercu. Jak opowiedzieć niespieszną uważność spotkań, gestów, spojrzeń kogoś, kto jest dla nas przede wszystkim Naszą Panią Doktor, ale też przecież córką, żoną, matką, siostrą, teściową, babcią, koleżanką z pracy, przyjaciółką, sąsiadką.

Trzeba mówić bez zbędnego patosu, fleszy i świateł reflektorów, których unika, bo ich nie lubi.

Do takiej opowieści o Pani Doktor Małgorzacie Wieniawskiej zaprosiłam dzieci. Tylko one będą w niej wiarygodne. Są ze mną…………….To ich posłuchajcie.

1. Pani Doktor zawsze zwraca się do nas po imieniu. Pewnie ma swoje specjalne ściągi, bo nie myli się nigdy albo bardzo, bardzo rzadko. I pamięta te nasze imiona nawet poza gabinetem. I zaprasza nas do rozmowy, trochę jak koleżkę J. Rozmowy o głowie, o brzuszku, gardle, w które lubiła zaglądać.

2. Fajnie, że opowiada, co będzie robić, kiedy nas bada i bierze do ręki te dziwne i tajemnicze przedmioty. Teraz sprawdzę ucho i w tym pomoże mi takie urządzenie….A potem zobaczymy gardło. Powiesz „AAA” tak bardzo szeroko i „EEE” żebym mogła zobaczyć twoje migdałki. I posłucham serduszka, jaki wystukuje rytm?

I jak się czasem zapytam, a co to jest to pokazując na tajemnicze urządzenie, to Pani Doktor opowiada, choć inni dorośli mówią często: „nie zawracaj Pani Doktor głowy”. Pani Doktor ma dla nas czas i to pewnie dlatego robią się przez to długie kolejki w poczekani.

3. Pani Doktor nas nie oszukuje, nie mówi: „nie będzie bolało, jak będzie”, albo, że coś jest dobre, jak nie jest. Mówi prawdę. Rozmawia tak, żebyśmy mogli wszystko zrozumieć. Jakbyśmy byli dorośli bardziej. Opowiada: „To lekarstwo ma w sobie takie małe ziarenka, jakby piasek – nie trzymaj go długo na języku, tylko połknij” i tłumaczy: „Ten syrop nie będzie smaczny, ale już po trzech dniach zobaczysz poprawę”.

4. A czasem pyta też o tyle innych spraw, czy lubmy bardziej truskawki czy pomarańcze, bo okazuje się, że syrop może mieć smak truskawki albo pomarańczy, jak się lubi. I wtedy od razu Pani Doktor wie, co zapisać. A czasem jeszcze zapyta, po prostu, co słychać? Czy lubię chodzić do szkoły i czy to będzie dobrze, jak teraz zatrzyma mnie w domu na trochę lub dłużej.

5. A ja najbardziej lubię, jak Pani Doktor przychodzi na badanie do domu. Czasem bardzo późno, prawie w nocy. Wtedy lepiej się czeka, bo jest się w domu. Bo tyle osób chce iść do Pani Doktor, że kolejki się robią baaaaaardzo dłuuuugie i czeka się i czeka. A potem jest radość, że się udało. Ale w domu czeka się lepiej.

6. Pani Doktor Wieniawska rozmawia nawet z takimi małymi dziećmi, niemowlakami, które same nie potrafią mówić. Pochyla się nad takim brzdącem i zadaje mu pytania. I jak mówiłem, że moja siostra nic jej nie odpowie, a się najwyżej rozpłacze, Pani Doktor uśmiechała się i z przekonaniem mówiła: odpowie jak potrafi – oczami, tym, jak podnosi główkę, jak chwyta zabawki, jak kopie nóżkami.
I wtedy myślałem, że Pani Doktor to jest jakaś Czarodziejka, bo rozumie oczy, ręce, kopanie i płacz.

7 . Pamiętam, że kiedyś Pani Doktor przyszła, kiedy moją Siostrę bardzo bolał brzuszek, a mama nie umiała jej pomóc I sama już płakała. A jak przyszła Pani Doktor, położyła siostrę na kanapie i tak długo masowała jej brzuszek, aż przestała płakać. I potem uczyła mamę tego masowania.

8. A ja pamiętam, że Pani Doktor była u nas kiedyś w Sylwestra. My chorzy, a ona w takiej pięknej sukni jak na bal. Bo szła chyba na bal albo właśnie uciekła z niego….Przyszła do nas, choć przecież nie była wtedy w pracy i nie musiała.

9. Bardzo chce podziękować Pani Doktor Wieniawskiej, że nie boi się naszych kaprysów, dąsów i złych humorów. I płaczów. I mówi nawet, że ona też ma takie trudne dni, kiedy ją na przykład boli głowa. I pije wtedy bardzo mocną, czarną prawie herbatę, z fusami.

9. Znam taką historię, kiedy Pani Doktor badała dziewczynkę z zamkniętymi oczami. Ta dziewczynka bardzo wstydziła się badania. Nie chciała podnieść koszulki. I wtedy Pani Doktor zaproponowała, żeby Mama, z którą dziewczynka przyszła, odwróciła się, a ona sama zamknie oczy i osłucha ją z zamkniętymi oczyma, a otworzy na umówiony sygnał. Jak zawsze uważna, wyczuwająca kłopot i znajdująca rozwiązanie. Wsłuchana w swoich pacjentów.

10. Moja mama często opowiada, że żyję dzięki Pani Doktor Wieniawskiej. Kiedyś, kiedy byłem jeszcze bardzo maleńki, bo urodziłem się trochę za wcześnie, przed czasem, ale sam tego nie pamiętam, zachorowałem. Były Święta Bożego Narodzenia. W Górze Kalwarii nie przyjmował wtedy żaden lekarz. Rodzice zadzwonili do Dr Wieniawskiej. Zgodziła się przyjechać. A kiedy mnie zbadała, wezwała karetkę, bo podobno mój stan był poważny. 10 dni walczyłem o życie pod respiratorem. W tym czasie Pani Doktor kontaktowała się z moimi rodzicami, pytając o mój stan. Była moim drugim Aniołem Stróżem, który czuwał nade mną.

11. Pani Doktor zna się na małych dzieciach i na dużych też, ale zna się też na dorosłych. Zna się na chorobie mojej Babci, która chce, by przychodziła do niej tylko dr Wieniawska.

12. A ja mam jeszcze brata i Siostrę. I kiedyś zachorowaliśmy wszyscy naraz. I pani Doktor przyszła do nas i żartowała, że nie wiadomo, czy lepiej, że się umówiliśmy i chorujemy w tym samym czasie, czy lepiej by było, żebyśmy dali trochę wytchnienia mamie i chorowali po kolei z odstępami.

 

To opowieści dzieci.

Dziękuję Wam bardzo.

Ale chcę dołączyć jeszcze opowieść córki, Oli” „Mama jest najlepszą mamą na świecie. Świetna Babcia, myślę, że też wspaniała siostra, córka, żona, ciocia, teściowa, przyjaciółka i koleżanka. Nikt nie zgłaszał zażaleń”.

Dołączyć opinię pierwszych sąsiadów z kamienicy przy ul. Piłsudskiego: „wyjątkowa sąsiadka, lepszej nie można sobie wymarzyć, a przede wszystkim prawdziwy lekarz, z powołania”.

I to, co dr Wieniawskiej powiedziała koleżanka, lekarz: „całkowicie, codziennie wyjątkowa, cierpliwa, serdeczna, pomocna dla każdego. Zawsze. Nieprawdopodobna osoba. Takich teraz nie ma”.

Czy potrzeba więcej dowodów i słów?

Można mnożyć ich wiele.

Miałam to szczęście, że kiedy 7 lipca 1982 roku Pani Doktor Wieniawska znalazła się wśród mieszkańców Góry Kalwarii, zamieszkała z rodziną w jednej z kamienic przy ulicy Piłsudskiego, gdzie mieszkali moi Dziadkowie. Dzięki temu bardzo szybko zaistniała w mojej świadomości -dr Wieniawska, dr Wieniawska, do Wieniawskiej – powtarzali nie tylko Dziadkowie, ale coraz szersze grono pacjentów.

Początkowo pracowała jako lekarz rodzinny. Szybko ci bardzo wymagający pacjenci, seniorzy, rozpoznali w niej „prawdziwego lekarza, z powołania” – uważnego, dającego poczucie bezpieczeństwa. Do tego stopnia uznali ją za „swojego” lekarza, że trudno im było zrezygnować z Pani Doktor, kiedy oddała się specjalizacji – pediatrii. Od tego czasu była otoczona przede wszystkim dziećmi i ich rodzicami.

Łatwo policzyć, że od roku 82 Pani Doktor jest w niejednej rodzinie lekarzem czwartego pokolenia. Tak jest w przypadku mojej rodziny.

Pani Małgosiu – niech to odznaczenie, które przyznają dziś Pani dzieci będzie też wyrazem wdzięczności nas, dorosłych już dziś, dzieci z początków Pani specjalizacji, dzieci, które teraz wracają do Pani ze swoimi dziećmi:

- za czas i przyjmowanie nas „poza godzinami” wyznaczonymi urzędowo, za wszystkie „nagłe” wypadki, „niespodziewane zdarzenia”, w których zgadzał się Pani uczestniczyć;

- za poczucie bezpieczeństwa, które w nas Pani budowała, pokój, którym się dzieliła, uciszone emocje;

- za obecność;

- za liczne wypadki, kiedy ze względu na sytuację i okoliczności prywatne wizyty pozostawały dla nas bezpłatne;

- za wrażliwe serce, które widzi zawsze więcej, i dalej, i głębiej;

- za wspólną radość właściwej diagnozy, powroty do zdrowia;

- ale nade wszystko za Pani postawę w momentach diagnoz trudnych, bolesnych, za towarzyszenie w tym, co wykracza poza ramy oficjalnej służby zdrowia; tak, dziękujemy za przypadki towarzyszenia w agonii dziecka, wspólnie przeżytej żałoby, niełatwe diagnozy chorób genetycznych, nowotworowych;

- za wszystkie historie, które skończyły się radością i te, które były milczącą, rozumiejącą obecnością

 

Kiedy w roku 2017 jako dorośli mogliśmy przyznać Pani tytuł „Zasłużony dla Góry Kalwarii”, pełna wzruszenia powiedziała Pani: „Dziękuję”.

Dziś w imieniu wszystkich „dorosłych już Pani dzieci” mówię „DZIEKUJĘ” dzieciom, które zdecydowały się uhonorować Panią Orderem, który tylko od dzieci można otrzymać, Orderem Uśmiechu, Kapitule Orderu Uśmiechu za szybką nominację, ale przede wszystkim chcę powiedzieć „DZIĘKUJĘ” Pani.

Pani Małgosiu: „DZIĘKUJĘ”.

 

                            Laudację przygotowała i wraz z dziećmi wygłosiła Pani Monika Kasprzyk

 

Czersk, 30 listopada 2018 roku

   Najserdeczniejsze podziękowania dla pracowników Szkoły Podstawowej w Czersku za piękną oprawę Święta Patrona:

Dla Doroty Buczek - koordynatorki całego przedsięwzięcia, począwszy od sprawnego przeprowadzenia akcji pisania listów przez dzieci, towarzyszenie podczas wyjazdu na Zlot Szkól i Placówek im. KOU w Hucie, przez promowanie akcji  "NASZ WŁASNY KAWALER UŚMIECHU" i jej piękny finał - za wsparcie, dobre rady, ciężką pracę przy szukaniu sponsorów przedsięwzięcia, wszystkie akcje związane z wydarzeniem "50 - lat Orderu Uśmiechu", Rokiem Ireny Sendlerowej  (zwłaszcza za "Historie w butelkach ukryte"), promocję Urzecza, Wolontariat, a także przygotowanie wraz z Urszulą Wiśniewską dekoracji sali gimnastycznej.

dla Beaty Zduńczyk - za koordynację warszatatów kulinarnych i majsterkowania dla najmłodszych,  wzorową współpracę z rodzicami, piękne prowadzenie uroczystości, a także przepis na pyszną zupę dyniową:)

dla Anny Małek - Tobiasz - za sprawne koordynowanie Warsztatów dla uczniów klas IV - VIII we współpracy z firmą "Mały Inżynier", aranżację kącika przyrodniczego na piętrze.

dla Karolinie Klech, Dagmarze Oleksy - Gołąbek, Joannie Krawczyńskiej - za koncepcję, scenariusz i wzorowe przygotowanie uczniów do wyjątkowego programu artystycznego.

dla Urszuli Wiśniewskiej - za koordynowanie dekorowania szkoły w gazetki traktujące o Kawalerach, Orderze Uśmiechu, szkolnych projektach i Urzeczu, zadbanie o słoneczniki i piękną różę.

Annie Siewierze - za przygotowanie naszych Kronik szkolnych do tego wydarzenia, ich aktualizację, wydruk fotografii dotyczących naszych szkolnych akcji, a także opiekę nad tortem, kram ze szkolnym rękodziełem.

Emilianowi Hancowi - za  pomoc przy organizacji wiejskiego stołu, opiekę nad Pocztem Sztandarowym i współprowadzenie uroczystości.

Pawłowi Bartczakowi - za organizację ogniska, przygotowanie uroczystości od zaplecza, czyli za wszystkie pozytywne odpowiedzi na moje codzienne pytania: "Panie Pawle, jest taki problem. Jak to zrobić?"

Krystynie Zduńczyk - za drukowanie, pilnowanie codziennych szkolnych spraw, cenne rady i piękne pismo, 

Annie Przybylskiej - za za koordynację obsługi poczęstunku oraz bigos.

Dorocie Pęczek, Agnieszce Szczepańskiej, Teresie Kruk, Grażynie Wężowskiej - za trud włożony w to, by było czysto i schudnie, a uczniowie nie chodzili głodni i spragnieni.

Karolinie Gąsiorek - za koordynację obsługi  poczęstunku dla uczniów.

Agacie Wiśnik - za pomoc przy pakowaniu "Pamiątek z Czerska".

Joannie Wdowiak - za profesjonalną obsługę szatni.

Andrzejowi Wadasowi i Robertowi Brzezińskiemu za obsługę Fotobudki.

A także:

Wszystkim nauczycielom, którzy przygotowali domowe smakołyki na wiejski stół i pięknie udekorowali klasy i korytarze szkolne na to bardzo ważne dla naszej szkoły wydarzenie.

Każdemu, kto dołożył choć jedną cegiełkę do tego wspólnego dzieła. 

 

Bez Was wszystkich nawet najśmielsze plany pozostałyby zaledwie złudnymi marzeniami.

Dziękuję serdecznie - dyrektor Iwona Wadas

 

Pragniemy poinformować, że Dzień Patrona pod hasłem: "Nauka jest super!" w naszej szkole,

podczas którego odbędzie się 

Ceremonia wręczenia Orderu Uśmiechu Pani dr Małgorzacie Wieniawskiej,

został objęty patronatem

Rzecznika Praw Dziecka Pana Marka Michalaka,

a także

Patronatem Burmistrza Miasta i Gminy Góra Kalwaria, Pana Arkadiusza Strzyżewskiego.

 

 

Dzieci uczęszczające na zajęcia Klubu Małego Czytelnika również nie zapomniały o 100 rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości.

We wtorek 27 listopada odbył się apel podsumowujący biegi dla Niepodległej.